Advocatenkantoor Mr. W. Nass

 

 

email nass@advocatenkantoornass.nl

Menu

Home

 

Contact

 

Kwaliteit

 

Bureaucratie

 

Nieuws

 

Dossiers

 

Links

Zoeken

 

 

Verzonnen aanrijding

Ruim 5 jaar geleden leenden drie schoolmeisjes fietsen uit aan een vriendje. Dat vriendje maakten er brokken mee. De meisjes durfden dit niet aan hun ouders te vertellen en verzonnen daarom een verhaal dat zij door een auto waren aangereden en dat de auto was doorgereden. Zij noteerden een kenteken van een auto die met pech aan de kant stond en vertelden aan de politie en de rechter commissaris dat zij door die auto waren aangereden en “gelukkig” het kenteken nog konden noteren. De politie, de officier van justitie en de rechter geloofden de meisjes onvoorwaardelijk. De rechter nam het de automobilist kwalijk dat hij bleef ontkennen en noemde hem zelfs een “leugenaar”. Nadat de automobilist veroordeeld was tot drie jaar ontzegging van de rijbevoegdheid en een boete van 1250 gulden schrokken de meisjes en vertelden zij alsnog de waarheid. Zij moesten zich voor de kinderrechter verantwoorden en zijn ook aansprakelijk gesteld voor de schade. Hoe dit afgelopen is, is niet bekend.

Het is te hopen dat zij een flinke straf gekregen hebben en een forse schadevergoeding hebben moeten betalen. Of ligt het toch anders? Hoe zou het afgelopen zijn als de meisjes “het hoofd koel” hadden gehouden en waren blijven liegen? Nadat de politie, de officier van justitie en de rechter door de mand waren gevallen hebben zij alsnog de waarheid verteld. Niet dankzij de hoge kwaliteit van het werk van politie, officier van justitie en rechter of dankzij hun wijsheid, maar dankzij het feit dat de meisjes, nadat de justitie de fout in was gegaan, alsnog uit eigen beweging de waarheid hebben verteld, is alles uiteindelijk toch nog goed gekomen. Misschien hadden de meisjes vooraf niet eens aan de mogelijkheid gedacht dat de rechter er op een dergelijke manier in zou trappen. Als een officier van justitie op een terechtzitting zegt: "Zoiets verzindt zo'n meisje niet", en, geloof het of niet, maar dat is voorgekomen, wat zegt dat dan over de geschiktheid van die officier van justitie voor zijn functie? De meisjes verdienen geen straf maar erkenning, onderscheiding en bescherming als klokkenluider. De rechter, de officier van justitie en de politie hebben blijk gegeven van een schromelijke overschatting van hun eigen capaciteit om naar eigen inzicht waarheid en leugen van elkaar te onderscheiden.

Een vraag blijft open: bij wie moet de automobilist zijn voor een passende schadevergoeding?

Zie hier het oorspronkelijke artikel.

26 augustus 2005