|
Advocatenkantoor Mr. W. Nass
|
|
Menu |
|
|
|
|
|
|
|
Uitspraak in de aanrijdingszaak van der Bent/Prinses Maxima
De rechtbank in den Haag heeft op 2 juli 2003 uitspraak gedaan inzake de aanrijding waarbij Prinses Maxima en van der Bent betrokken waren. Van den Bent reed op de Leidsestraatweg te Wassenaar. Prinses Maxiam kwam uit een zijweg die uitsluitend toegang geeft tot Paleis Huis ten Bosch. De rechtbank oordeelde dat van der Bent voorrang had omdat de weg waaruit prinses Maxima kwam rijden, een uitrit is. Dat betekent dat van der Bent voorrang had.
Wat precies een uitrit is, is een van de moeilijkere verkeersregels. De rechtbank geeft aan dat als een uitrit moet worden gekwalificeerd als voor iedere verkeersdeelnemer die weg als zodanig kenbaar is. Als er twijfel is, is het derhalve geen uitrit, althans degene die op de andere weg rijdt, doet er verstandig aan daarvan uit te gaan. De rechtbank oordeelde dat de weg waaruit prinses Maxima kwam reiden voor iedere verkeersdeelnemer als een uitrit kenbaar was en derhalve als zodanig moest worden gekwalificeerd. Dat dit een van de moeilijkere verkeersregels is blijkt uit de overwegingen die de rechtbank nodig had om vast te stellen dat het een uitrit was. De rechtbank constateerde daartoe het volgende:
-
Het grote hek levert een duidelijke indicatie op dat sprake is van een uitrit.
-
Langs de rijbaan van de Leidsestraatweg was een witte ononderbroken streep aangebracht die ter hoogte van de kruising gewoon doorloopt.
-
De zijweg gaf, afgezien van enkele daarop uitkomende voet- en/of fietspaden, uitsluitend toegang tot Huis ten Bosch.
Van den Bent had derhalve voorrang. Wel constateerde de rechtbank dat van den Bent op twee andere punten fout was: hij had niet op die weg mogen rijden omdat daar alleen bestemmingsverkeer mocht komen en van den Bent niet als zodanig kon worden aangemerkt, en hij reed te hard.
Dat van den Bent niet op die weg mocht komen speelde geen rol voor de aansprakelijkheid. Als de weg helemaal verboden zou zijn geweest voor motorvoertuigen, zou dat waarschijnlijk anders zijn geweest. Anders ligt dat met het feit dat van den Bend te hard reed. Dit leverde medeschuld op. De rechtbank oordeelde dat van den Bent als hij zich aan de maximumsnelheid, 50 km/u, zou hebben gehouden, in staat geweest zou zijn tijdig te stoppen. Daarmee geeft de rechtbank tevens aan dat hij, ook al had hij voorrang, wel degelijk verplicht was te stoppen indien hij merkte dat de andere partij hem de voorrang waar hij recht op had niet zou gaan geven. Wie voorrang heeft en daarom denkt het wel op een aanrijding te kunnen laten aankomen, loopt wel degelijk kans voor (een deel van) de schade aansprakelijk te zijn.
Omdat van den Bent als hij zich aan demaximumsnelheid zou hebben gehouden, in staat zou zijn geweest tijdig te stoppen, werd de vergoeding die prinses Maxima moest betalen beperkt tot 25% van de schade van van der Bent.
